عبادت جو ذوق وشوق

فضيل بن عياض رحمه الله فرمائي ٿو:
إذا غربت الشمس فرحت بالظلام لخلوتي بربى وإذا طلعت حزنت لدخول الناس على . جڏهن سج لهي ٿو ته مان اوندہ ۾ خوش ٿيان ٿو اڪيلائي ۾ پنهنجي رب جي عبادت جي ڪري، ۽ جڏهن سج اڀري ٿو تہ آءٌ اداس رھان ٿو ماڻھن جي مون وٽ اچ وڃ جي ڪري.
(أحياء علوم الدين:/5 248)