زڪوات
أَنَّ امْرَأَةً مِنْ أَهْلِ الْيَمَنِ أَتَتْ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَبِنْتٌ لَهَا، فِي يَدِ ابْنَتِهَا مَسَكَتَانِ غَلِيظَتَانِ مِنْ ذَهَبٍ، فَقَالَ : ” أَتُؤَدِّينَ زَكَاةَ هَذَا ؟ ” قَالَتْ : لَا. قَالَ : ” أَيَسُرُّكِ أَنْ يُسَوِّرَكِ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِهِمَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ سِوَارَيْنِ مِنْ نَارٍ ؟
يمن جي هڪ عورت پنهنجي ڌيءَ سان گڏ رسول الله صلى الله عليه وسلم جي خدمت ۾ حاضر ٿي سندس ڌيءَ کي سون جا ٻه ڳرا ڪنگڻ پاتل هئا پاڻ ڪريمن پڇيو: ڇا تون انهن جي زڪوات ادا ڪرين ٿي؟ هن چيو: نه! پاڻ ڪريمن فرمايو: ڇا توکي اهو پسند آھي ته قيامت جي ڏينهن الله توکي باه جا ٻه ڪنگڻ پارائي.
(سنن نسائي: 2479)
